Wonen nu acht jaar naar tevredenheid in Blauwdorp. Toen ze uitgenodigd werden om het huis te komen bezichtigen, waren ze vierde op de kandidatenlijst. Ze kregen het huis toegewezen omdat de mensen die vóór hen op de lijst stonden uiteindelijk niet in Blauwdorp wilden wonen. De woningcorporatie gaf bij aanvaarding van de woning duidelijk te verstaan dat het woonbeleid omgevormd zou worden naar een beter leefbare, rustige en kindvriendelijke buurt. Dit laatste is gerealiseerd: er rennen en spelen veel kinderen op straat. Diverse nationaliteiten spelen broederlijk met elkaar.

Harold (47) en Ramona (46) vormen een samengesteld gezin met vier kinderen, waarvan er nog één thuis woont en een ander onder co-ouderschap verblijft. Ramona is de rust zelve en Harold de prater. Hij komt uit een drukkersfamilie op St. Pieter. Zijn vader vond dat hij het vak bij andere drukkers moest leren en zo geschiedde. Na 25 jaar in drukkerijen gewerkt te hebben, bleek er in die bedrijfstak geen droog brood meer te verdienen en liet hij zich omscholen tot veiligheidsbeambte. Hij werkte tot voor kort onder andere bij Chemelot Petrochemische Industrie, maar door de coronacrisis werd zijn contract niet verlengd.

Er zijn veel werklozen in zijn straat, mensen die tijd over hebben om bijvoorbeeld vrijwilligerswerk te doen. Harold was een van de weinigen die 40 tot 60 uur per week werkte. En toch heeft hij zich tijdens Inloopmiddagen en Informatieavonden van Servatius die een jaar geleden werden georganiseerd, opgegeven voor commissies, om mee te denken hóe het wijkpark en de speelplekken voor kinderen vorm te geven. Tot zijn teleurstelling heeft hij nooit meer iets vernomen: noch dat die commissies al gevuld waren en zijn deelname niet meer nodig was, noch of die commissies aan het werk waren en wat het resultaat hiervan was. Nazorg in communicatie blijkt niet de sterkste kant van Servatius.
Dat blijkt tevens uit het gegeven dat om de hoek een modelwoning in het kader van de renovatie tot stand is gekomen, maar dat de direct belanghebbenden – Harold en zijn vrouw onder andere – vanwege corona niet in staat zijn gesteld die woning te bezichtigen Ze zagen wél hoe een groep functionarissen de modelwoning ging bekijken.

Hun woning is namelijk uitermate vochtig. Zowel Harold als Ramona hebben als gevolg daarvan gezondheidsklachten met name aan de luchtwegen. Al vijf jaar lang hebben ze deze situatie onder aandacht gebracht van de verhuurder die telkens weer beloofde dat de renovatie spoedig zou beginnen. Niet dus. Volgens Nieuwsbrief 4 van Servatius wordt nu in het najaar 2020 begonnen met de verduurzaming van de woningen in hun straat. Ook hebben ze, net als de buren, veel last van ongedierte: muizen op zolder, onder en in huis, ratten en wilde duiven in de tuin, steenmarters en door de hoge vochtigheid veel zilvervis en extreme schimmelvorming.

Ooit was het de bedoeling van politiek Maastricht om van Mariaberg een voorbeeldwijk te maken als het gaat om energiezuinig bouwen en verduurzamen met inbegrip van het gebruik van zonnepanelen. Van dit plan is nooit meer iets vernomen. Harold verbaast zich tevens over het gegeven dat er meerdere woningen langere tijd (4 tot 12 maanden) leeg staan in Blauwdorp terwijl er tegelijkertijd behoefte is aan woningen in deze prijsklasse. Zowel hij als Ramona zijn hulpvaardige mensen: zij hielpen bijvoorbeeld een jonge man bij de schoonmaak van een tijdelijke woning in de straat en vervolgens weer bij het verhuizen naar een vaste woonplek. Zij maken mee dat veel mensen in hun straat, die vóór 1 september moeten verkassen in verband met de ophanden zijnde sloop, ziek worden van de stress. Gelukkig is burenhulp nog normaal in Blauwdorp.

Aan het eind van het gesprek beloof ik Harold en Ramona bij Servatius na te vragen hoe het nu zit met die commissies en de modelwoning en hen dan te informeren.