Ik heb met veel plezier dit boek met alle interviews gelezen . Wat is het fijn om zo de mensen achter het verhaal beter te leren kennen.

Ik vind het belangrijk om verhalen te delen met elkaar, om elkaar zo beter te leren kennen en begrijpen. Het boek geeft met al die verhalen ook heel mooi weer wat het voor de verschillende bewoners betekent om in een buurt te wonen die veranderen gaat. Ik ben geboren en getogen hier in Mariaberg. En ik heb veel zien veranderen in al die jaren. De bewoners hier waren al jaren aan het wachten, of er gesloopt zou worden of gerenoveerd. Dat was echt geen fijn gevoel, het is belangrijk dat er nu duidelijkheid komt, zodat je weet wat er gaat veranderen. Ook al wordt het dan niet meteen makkelijker.

Een van de moeilijkste woorden is verandering, want we willen graag dat alles zo blijft als het is, omdat dat herkenbaar is en je je er fijn bij voelt.

Onze wijk zit nu middenin de veranderingen. En die zijn niet tegen te houden. Mensen die al jaren in dezelfde straat of wijk woonden, moesten verhuizen, en er komen andere mensen de wijk in. Gezinnen met kleine kinderen, die vaak niet veel tijd hebben om contacten te maken in de buurt. Bewoners uit andere buurten waar geen plek meer voor hun was , of mensen die zijn gevlucht uit een ander land , en onze taal niet spreken. De wijk krijgt dan een hele andere uitstraling, ik heb gezien dat dit veel met mensen doet. Veel vooral nieuwe , jongere buurtgenoten zijn blij met de nieuwe buurt en tevreden met hun huis, terwijl veel ouderen die hier al jaren wonen, hun buurt niet meer herkennen. En de gesprekken missen met anderen. Dit blijkt ook uit de verhalen in dit boek.

Het Buurtnetwerk Mariaberg vindt het belangrijk om daar aandacht aan te besteden.

We wonen hier allemaal samen, en moeten het hier samen doen, Dat is een ding dat corona ons wel heeft geleerd: mensen hebben mensen nodig. We vinden het belangrijk om Mariaberg weer positief op de kaart te zetten en met hulp van andere actieve bewoners en initiatieven, werken we hard aan verschillende projecten, zodat we weer Gruuts kunnen zijn op onze wijk en op elkaar !

Laten we het even over de kippen hebben, waar Mik ook eerder naar verwees. Dat zijn ook buurtbewoners die ineens moesten verhuizen. Die woonden op een mooi stukje Mariaberg in een prachtig geverfd hok, en zij moesten ook ineens zonder tegenspraak of verzet verkassen naar een ander stukje in de wijk. Daar wonen ze inmiddels veilig en wel. Ze kunnen nu in de zomer schuilen onder de bomen voor de zon, dat konden ze waar ze voorheen woonden niet.

Nog niet alles gaat 1OO% goed, en we hopen dat ze snel weer zo’n mooi geverfd hok krijgen als voorheen, maar de dames zijn veerkrachtig en laten zich niet van de wijs brengen. lk kijk zelf uit op dat nieuwe kippenhok en zie dat ze langzamerhand weer de rust hebben om lekker te scharrelen. lk denk dan ook dat wij onszelf de tijd moeten geven en ook de kans, om te wennen aan de nieuwe omgeving en de woningen. Met genoeg liefde en aandacht van en voor iedereen om ons heen.

Dit boek van Mik, ik heb het van kortbij mogen meemaken hoe zoiets ontstaat en dat is gewoon ongelofelijk. Er kwam in elk geval een heleboel bij kijken. Ik hoop gewoon dat als iemand over 10 jaar dit boekje leest, dat ie even kan terugdenken aan hoe het ooit was en kan zien hoe het nu is.

Peet Lemmens, voorzitter Buurtnetwerk Mariaberg